دبیر سیف الله کبیریان ( پرویز عاطفی ـ در فیسبوک )امشب ساعت ۲۴.۴۵ به سوی معبود شتافت ، او که ماه ها با هیولای سرطان چنگ د رچنگ بود ، ذره ای از مبارزه حتی در شرایط سخت بیماری « وا» نداد . در این روزها از روی تخت بیمارستان، با بلند کردن دست شعار میداد:
« تا دیروز (علامت) پیروزی بودم، امروز آهنم.»
یار با وفای مقاومت، اولین کاندیدای سازمان مجاهدین خلق ایران در قائمشهر امشب به ابوذر ورداسبی و سایر شهدای راه حقیقت و آزادی پیوست. پرواز معصومانه اش را به یار و همسر با وفا و فرزندانش و همچنین به رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران، شورای ملی مقاومت و به مسئولین و اعضای انجمن‌های هوادار مجاهدین در سراسر جهان، به خانواده بزرگ مقاومت و به مردم قائمشهر (شاهی) تسلیت میگویم. دبیر کبیریان یار و یاور دانشجویان و ستمدیدگان و دشمن دو دیکتاتوری شاه و شیخ، سنگ صبور خمینی گزیدگان در تبعید در روزهای پایان حیات بود او میگفت: اگر مسعود نبود، من یک فالانژ بودم. دبیر کبیریان با مفهوم و منزلت کلام آشنا بود و پیوسته در تمام طول عمر سراسر مقاوم خود از مریم و مسعود و سایر رهبران جنبش مقاومت، مشتاقانه حمایت میکرد.
پریروز بیهوش شد ، شب قبلش که تلفنی باهاش صحبت میکردم گفت :
نگران نباش ، همه چیز تا یکی دوروز دیگه حل میشه و بعد دعایم کرد و الآن که این متن را مینویسم از چشام بارون میاد ...............
به کامبیز محمود پور عزیزمون درودی از دل باد که روزهای آخر همواره درکنار عمو سیف الله ی ما بود
سلام بر سیف الله (طاهر) روح پرفتوحش شاد و یادو خاطرش در دلهای مان ماندگار و به امید تحقق همه ی آرزو هایش که آزادی ایرانوطن ، سلامت برادرمسعود و خواهر مریم و قهرمانان میهن مان در لیبرتی بود ، سلام و درود فراوانش باد
« تا دیروز (علامت) پیروزی بودم، امروز آهنم.»
یار با وفای مقاومت، اولین کاندیدای سازمان مجاهدین خلق ایران در قائمشهر امشب به ابوذر ورداسبی و سایر شهدای راه حقیقت و آزادی پیوست. پرواز معصومانه اش را به یار و همسر با وفا و فرزندانش و همچنین به رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران، شورای ملی مقاومت و به مسئولین و اعضای انجمن‌های هوادار مجاهدین در سراسر جهان، به خانواده بزرگ مقاومت و به مردم قائمشهر (شاهی) تسلیت میگویم. دبیر کبیریان یار و یاور دانشجویان و ستمدیدگان و دشمن دو دیکتاتوری شاه و شیخ، سنگ صبور خمینی گزیدگان در تبعید در روزهای پایان حیات بود او میگفت: اگر مسعود نبود، من یک فالانژ بودم. دبیر کبیریان با مفهوم و منزلت کلام آشنا بود و پیوسته در تمام طول عمر سراسر مقاوم خود از مریم و مسعود و سایر رهبران جنبش مقاومت، مشتاقانه حمایت میکرد.
پریروز بیهوش شد ، شب قبلش که تلفنی باهاش صحبت میکردم گفت :
نگران نباش ، همه چیز تا یکی دوروز دیگه حل میشه و بعد دعایم کرد و الآن که این متن را مینویسم از چشام بارون میاد ...............
به کامبیز محمود پور عزیزمون درودی از دل باد که روزهای آخر همواره درکنار عمو سیف الله ی ما بود
سلام بر سیف الله (طاهر) روح پرفتوحش شاد و یادو خاطرش در دلهای مان ماندگار و به امید تحقق همه ی آرزو هایش که آزادی ایرانوطن ، سلامت برادرمسعود و خواهر مریم و قهرمانان میهن مان در لیبرتی بود ، سلام و درود فراوانش باد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر