سالیان
گذشته قدرت‌های مماشات گر در توجیه معاملات سودآور با این فاشیسم دینی که
بهای آن همواره از جیب مردم و مقاومت ایران پرداخت می‌شد، تلاش می‌کردند
چنین القاء کنند که با همین رژیم وحشی، به‌هرحال باید کنار آمد؛ اما حضور
قدرتمند آلترناتیو شورای ملی مقاومت
و شکست آشکار سیاست مماشات در سطح بین‌المللی، اوضاع را تغییر چشمگیری
داده است الآن دیگر پاسدار سبزعلی رضایی هم شهادت می‌دهد که: «الآن مشکلاتی
که وارد زندگی مردم و وارد اداره کشور و اقتصاد شده است این مشکلات دارد
از ظرفیت جناح‌ها سرریز پیدا می‌کند، ما یک ظرفیت جدیدی می‌خواهیم»
(تلویزیون رژیم ۱۰اردیبهشت۹۶)، بنابراین چشم‌اندازهایی جدید پیش روی مردم
ما بازشده که وظیفه مبرم ملی هر ایرانی آزاده‌ای استفاده از آن‌ها است. در
این نقطه است که شرکت تک‌به‌تک هم‌وطنانی که امکان مشارکت دارند در برنامه
کهکشان امسال در پاریس، پرچم ایستادگی و نبرد با این نظام پلید که
دشمن‌ترین دشمن مردم ایران است را بالابلندتر از همیشه به اهتزاز درخواهد
آورد.
چنین
گردهمایی‌های شکوهمندی همه‌ساله در سالروز کودتای استعماری ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳
که مقارن با ۳۰ خرداد، سرآغاز مقاومت سراسری مردم ایران، سالروز تأسیس ارتش
آزادی‌بخش ملی ایران، روز شهدا و زندانیان سیاسی و آغاز انقلاب ایدئولوژیک
درونی مجاهدین
می‌باشد، برگزار می‌شود که هرکدام صفحه‌ای از افتخارات تاریخی مردم ماست.
اگرچه همه‌ساله در این تجمع عظیم میهنی، لشکری سترگ از اشرف‌نشان‌ها و
شخصیت‌های تراز اول سیاسی ۵ قاره جهان در پاریس گرد هم آمده و نمادی
شکوهمند از گواهی به مشروعیت مبارزه عادلانه مردم ایران و مقاومت سرفرازشان
به‌حساب می‌آید اما امسال خروش اجتماعی آبشار خون سی هزار گل سرخ قتل‌عام
سال۶۷، پشتوانه بزرگ دیگری برای این «صدای مردم ایران» هستند تا قدرت
توده‌ای را تبدیل به نیروی پیش برنده سیاسی در جهانی که هیچ‌کس برای مردم
ایران آزادی نمی‌خواهد، کند. ازاین‌رو به اعتقاد من شرکت در این کهکشان یک
وظیفه میهنی و انسانی هر ایرانی شریف و آزاده است، این‌گونه می‌توان با به
هم پیوند دادن صداهای پراکنده صدایی رسا و مؤثر ساخت می‌توان صدای
بی‌صدایان میهن شد و آن را فریاد کرد می‌توان فریاد پدران و مادران داغداری
شد که پس از چهاردهه هنوز به دنبال مزار عزیزانشان خاک‌های خون‌بار گورهای
جمعی را می‌کاوند و نیز فریاد فروخورده کسانی باشند که با شنیدن خبر اعدام
عزیزانشان تعادل روانی خود را ازدست‌داده و به تیره‌روزی کشانده شدند.
می‌توان صدای حنجره کسانی باشد که قبل از اعدام خون بدنشان کشیده و یا
چشمانشان برای پیوند به پاسداران جنایت از حدقه درآورده شده است. همچنین
صدای مظلومانه زنان اسید پاشیده شده از سوی سگان هار و ولگرد خامنه‌ای و
صدای گورخواب‌های محرومی باشد که حتی اجازه خوابیدن در گورها به آنان داده
نمی‌شود. صدای کودکان معصوم خیابانی و کارتن‌خواب‌هایی که همواره در معرض
زیر گرفتن خودروها و تهدید مرگ قرار دارند؛ و نیز صدای ضجه‌ها و خشم
فروخورده خواهران و مادران شهدای قهرمانی همچون ستار بهشتی و ریحانه جباری و
تمامی مادرانی که خون جگرگوشه‌هایشان انتقام ناگرفته باقی‌مانده است.
می‌توان صدای خانواده معدنچیان و آتش‌نشان‌هایی شد که نان‌آور و سرپرست خود
را در غیرانسانی‌ترین شرایط کار ازدست‌داده‌اند و بالاخره می‌توان صدای
زندانیان سیاسی آزاده‌ای شد که از دل سیاه‌چال‌ها درد تمامی جوانان، زنان و
مردان به‌جان‌آمده در جای‌جای میهن اسیرمان را فریاد می‌کشند.
بهای
شرکت در کهکشان امسال را هر نفر باید با عزم اینکه آخرین خشت جرثومه پلید و
سفیانی ولایت‌فقیه را از بیخ و بن بردارد بپردازد. این وظیفه ماست، این
مسئولیت تاریخی ماست، تاریخ نشان داده هر ملتی که بر روی هدف اصولی آزادی
پایداری کند و قیمت آن را بدهد، پیروز است و بایستی در نظر گرفته شود به
یاد بیاوریم در سال ۱۳۸۹ درست روز بعد از برگزاری گردهمایی گسترده ایرانیان
در پاریس، «بیل کلینتون» رئیس‌جمهور اسبق امریکا که تحت تأثیر عظمت این
خیزش ملی قرارگرفته بود در مصاحبه با «ولف بلیتزر»، مجری برنامه «سیچوئیشن
روم» سی.ان.ان. گفت: «آن تظاهرات وسیعی که دیروز در فرانسه توسط نیروهای
ایرانی طرفدار آزادی و دمکراسی بود را ببینید … اگر جهان ببیند که شمار
زیادی از آن‌ها جان می‌بازند، فکر می‌کنم که دولت دوام نخواهد آورد، سیستم و
نظام دوام نخواهد آورد. به یاد داشته باشید که این [رژیم] یک سیستم عمیقاً
غیر کارآمد است؛ زیرا ایرانیان، وطن‌پرست هستند…» (سی‌ان‌ان ۱۳تیر۸۹). پس
مقاومت سازمان‌یافته و خلق قهرمان ایران پیروز محتوم نبردی هستند که تا بن
استخوان قیمت روزمره برای آن را پرداخته و می‌پردازند، سرنگونی نظام
ولایت‌فقیه تقدیری تاریخی است که قطعیت آن شک پذیر نیست. پس بشارت که در پس
زوزه‌های هیولای ولایت، نسیم معطر بهار آزادی، لبخندزنان درراه است و
می‌رود تا آفتاب فتح و پیروزی‌اش از پس ابرهای تیره ارتجاع به دنبال
تلاش‌ها و مایه‌گذاری‌های ما، پدیدار و رخشان شود.
وعده ما روز شنبه ۱۰تیر۱۳۹۶ (اول ژوئیه۲۰۱۷) در میعادگاه عاشقان آزادی ایران، ویلپنت پاریس.
یدالله یزدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر