چه خوب است که زهر بخورد و به قول خودش «عقب‌نشینی تاکتیکی»
پیشه کند و واپس بتمرگد. در این‌صورت در «مجازات سخت» و «وظیفهٔ خونخواهی» که روز ۱۰ مرداد وعده داد، سنگ روی
یخ می‌شود و هژمونی خلیفه ارتجاع ترک برمی‌دارد. این برای قیام خلق مغتنم و آغاز
همان «غضب الهی» است که می‌گوید.
اما اگر عقب نشینی نکند،
هنوز دولت جدید ارتجاع را جانینداخته باید به استقبال جنگی برود که بازنده استراتژیک
آن «سر مار ولایت» است.
از آنجا که رئیس‌جمهور
جدیدش مفت و بی‌هزینه و بی‌دریغ از نهج‌البلاغه می‌خواند، ترجیح میدهم وصف‌الحال
درماندگی و بن‌بست رژیم را در نهج‌البلاغه آدرس بدهم.
آنجا که حضرت علی به
بهترین صورت مرحله پایانی شاهان و حاکمانی را توصیف می‌کند که در مسیر نابودی و
سرنگونی، راه پس و پیش ندارند: إذ لا ورد ولا صدر!
این عاقبت ستم و سرکوب و
سرقت حاکمیت یک خلق محروم و جنگ‌افروزی است
انقلاب دموکراتیک ایران
پیروز می‌شود!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر