محمد زمانی، نوجوان ۱۶ ساله، فرزند عزیزالله و
از خانواده‌ای آذری‌زبان از محله گلستان تهران بود. او با شروع اعتراضات ۱۴۰۱، با شجاعت و بی‌پروایی
به خیابان رفت تا در کنار هم‌میهنانش بایستد.
۳۰
شهریور ۱۴۰۱، محمد کنار خیابان ایستاده بود و با آتش‌زدن کارتن‌ها، سعی می‌کرد
دود ایجاد کند تا گازهای اشک‌آور را کم‌اثر کند. همان‌جا بود که گلوله‌ای به قلبش
نشست، گلوله‌ای که رؤیاهایش را برای همیشه پرپر کرد.
محمد، رؤیای آزادی و آینده‌ای
بهتر برای نسل خود داشت، اما حکومت کودک‌کش این رؤیا و زندگیش را گرفت. پاسدار
سرکوبگر مهرزاد کوهی، کسی بود که به قلب پاک محمد شلیک کرد. پس از آن، خانواده‌اش
با تهدید و دستگیری مواجه شدند و تنها پس از پرداخت ۶۰۰ میلیون تومان توانستند
پیکرش را تحویل بگیرند.
او که باید امروز کودکی
می‌کرد، حالا نماد مقاومت و فریاد آزادی است؛ نام و یادش تا طلوع خورشید آزادی در
قلب‌ها زنده خواهد ماند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر