۱۳۹۵ آبان ۶, پنجشنبه

ايران انترناسيونال: آتنا دائمی: هرگز مریم اکبری منفرد را در زندان غمگین ندیدم در حالی که چشم هایش همیشه درد داشت

ه‍.ش. ۱۳۹۵ آبان ۶, پنجشنبه انجمن نجات ايران

آتنا دائمی: هرگز مریم اکبری منفرد را در زندان غمگین ندیدم در حالی که چشم هایش همیشه درد داشت













لینک به منبع :




آتنا دائمی: هرگز مریم اکبری منفرد  را در زندان غمگین ندیدم در حالی که چشم هایش همیشه درد داشت

تاریخ :27 اکتبر 2016

مریم اکبری منفرد
متولد ١٣٥٤
در دهه ٦٠ سه برادر و یک خواهرش اعدام شدند.
مادرش هم چند ماه در زندان بود و در دهه ٤٠ زندگی اش از غصه فرزندانش فوت کرد.
و حالا خودش هم از سال ٨٨ تا کنون با حکم ١٥ سال حبس بدون حتی یک روز مرخصی در زندان به سر میبرد.
مریم دو دختر دارد که وقتی دخترانش ٣ و ١٢ ساله بودند بازداشت شد مریم همچنین سرپرست دختر خواهرش که در اردوگاه اشرف بود و همچین پسر خواهرش که اعدام شد نیز هست.

حالا مریم از جمهوری اسلامی ایران رسما شکایت کرده بابت اعدام خواهر و برادرانش در دهه ٦٠، شکایت کرده که به چه دلیل خواهر و برادرانی که حکم اعدام نداشتند و حکم زندانشان تمام و یا رو به اتمام بود اعدام شدند، می خواهد محل دفن اعضای خانواده اعدام شده اش را بداند. و این اولین بار است که چنین شکایت نامه ای تنطیم و تحویل مراجع قضایی جمهوری اسلامی ایران شده است.
مریم را به اتهام محاربه از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق بازداشت و به ١٥ سال حبس محکوم کردند، طبق قانون تجمیع مریم میبایست آزاد میشد اما ماه هاست پرونده اش در دیوان عالی خاک میخورد.
برادر بزرگتر مریم ، رضا اکبری منفرد هم با حکم ٥ سال در زندان رجایی شهر کرج به سر میبرد و حالا به خاطر شکایت و دادخواهی اش،با دستور از "بالا" مریم را از ملاقات با فرزندان، همسر و برادرش محروم کردند.
مریم از سال ٨٨ تا کنون در زندان های قرچک،گوهر دشت کرج و بند متادون اوین در سخت ترین شرایط زندانی بوده و حالا در بند نسوان اوین زندانی ست.
دختر کوچک او سارا ٣ ساله بود که مریم بازداشت شد و خاطرات کودکی اش و حالا نوجوانی ش با مادر در راهروهای پر پیچ و خم گوهر دشت و قرچک و پله های بلند سالن ملاقات اوین ثبت شده و مادر از پشت شیشه های کابین و ملاقات های دو هفته یکبار شاهد قد کشیدن دخترش. دختر بزرگترش از ١٢ سالگی به جای مریم مادر شد و... مریم خودش از کودکی شاهد زندان و اعدام اعضای خانواده بود و حالا به قول قاضی صلواتی خودش و فرزندانش "جور خواهر و برادرانش را می کشند"
پ.ن
هرگز مریم را در زندان غمگین ندیدم در حالی که چشم هایش همیشه درد داشت. .
برای یک فعال حقوق بشر فرقی ندارد که زندانی با چه "اتهامی" در زندان است باید از حق آزادی همه انسان ها دفاع کرد...
آتنا دائمی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر