در این سفر توفانی، از پنج دهه پیش
تا به‌حال که با آن‌ها همراه بوده‌ام، شخصاً به دفعات بی‌شمار با لحظه‌ها و احساس‌های
متناقض مواجه بوده‌ام. از تلخ‌ترین آن‌ها تا شیرین‌ترین‌شان.
از صف طولانی دختران شجاعی که همرزم
من بودند، یا مسئول آن‌ها بودم. و لحظاتی که خبر تلخ تیرباران، شکنجه و شهادت آن
قهرمانان را از طریق رادیو و یا بی‌سیم‌های دشمن شنیدم.
لحظاتی که هیچ وقت از یاد نمی‌برم و
هر بار آرزو کردم که ای کاش جای آن‌ها بودم.
از آن پیش‌تر، روزی که آخرین جملات
صبا را شنیدم؛ که گفت: تا آخرش می‌ایستیم. تصویر او هیچ گاه از ذهنم نمی‌رود.
https://www.maryam-rajavi.com/speech-at-the-international-conference-for-international-womens-day-2025/
@BaMaryamRajavi
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر