کودکان در یک روستا در کردستان ایران، ۱۹۷۹. در دهه ۱۹۶۰، بیش از نیمی از خانوادههای کرد در مسکنهای یک اتاقه زندگی میکردند، بیشتریشان هیچگاه هیچ برق یا آب شهری نداشتند. در سال ۱۹۷۹، بیست و شش سال پس از انقلاب سفید شاه که اصلاحات اراضی را به همراه داشت، یک کشاورز کرد گفت: "اینجا هیچ چیز نداریم، هیچ شغل و هیچ مدرسه، هیچ برق و هیچ بیمارستان - هیچ زندگی و هیچ آینده."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر