سرانجام شامگاه
جمعه ۱۱بهمن ۹۸ در ساعت ۲۴۰۰ به‌وقت بروکسل، انگلستان رسما از اتحادیه اروپا جدا
شد.
خروج انگلستان از اتحادیه اروپا خوشایند دیکتاتوری آخوندی
نبوده و نیست.
نصرت‌الله تاجیک، یک کارشناس بین‌المللی رژیم، پیش‌تر نسبت
به افزایش تنش بین دیکتاتوری آخوندی و انگلستان هشدار داده و گفته بود:
«با توجه به افزایش تنش بین ایران و آمریکا ما باید سعی کنیم که ارتباط‌مان را
با اروپایی‌ها بیشتر کنیم و اجازه ندهیم که شکافی که بعضاً بین آمریکا و سایر
کشورها از جمله چین، روسیه و اروپا وجود دارد پر شود و آنها در قضایای سیاسی و
برجامی، پشت سر ترامپ بروند». (ایسنا ۲۸دی ۹۸)
این کارشناس حکومتی موضوعاتی مانند بازداشت سفیر انگیس در
تهران و احضار او به وزارت امور خارجه را مطلوب تلقی نکرده و گفته بود:
«تلخ کردن روابط ایران و انگلیس در شرایط کنونی فایده‌ای برای سیاست خارجی و نیز
حل مشکلات داخلی و از جمله مسائل اقتصادی ندارد... شرایط ما به‌گونه‌ای نیست که بر
ضد خودمان جبهه جدیدی در عرصه بین‌الملل ایجاد کنیم. (همان منبع)
جهان صنعت ۱۲بهمن
۹۸ نیز در این زمینه نوشت:
«در مورد آینده رابطه بریتانیا با جهان در پسابرگزیت می‌توان گفت که خروج بریتانیا
از اتحادیه اروپا باعث باز شدن دست بریتانیا در مسائل سیاسی، نظامی، امنیتی و
اقتصادی شده و این کشور رابطه تنگاتنگی را با ایالات متحده آمریکا آغاز خواهد کرد
و طبیعتاً این نزدیکی هم به‌ضرر اروپاست و هم به‌ضرر برخی از کشورهای دیگر نظیر چین،
روسیه و حتی ایران خواهد بود و برای این کشورها چندان خوشایند نیست که بریتانیا به‌عنوان
یک متحد جدایی‌ناپذیر آمریکا دربیاید.»
با توجه به آنچه گفته شد اکنون آخوندها با برداشتن گام
پنجم در کاهش تعهدات برجام، علاوه بر فعال شدن مکانیزم ماشه، شاهد مواضع رادیکال
انگلستان و نزدیکی بیش‌از‌پیش این کشور به مواضع آمریکا خواهند بود و این خبر خوشی
برای آنها نیست. این خبر در حالی اعلام می‌شود که در پنجشنبه ۱۰بهمن ۹۸ خزانه‌داری
آمریکا، سازمان انرژی اتمی رژیم و شخص علی‌اکبر صالحی را نیز در فهرست تحریم‌های
آمریکا قرار داد و متعاقب آن براهان هوک، نماینده ویژه وزارت‌خارجه آمریکا برای ایران،
اعلام کرد: «رژیم ایران از محدودیت‌های ذخیره اورانیوم و سطوح غنی‌سازی که باید می‌داشت
عبور کرده و آنها را نقض نموده است.»
به این ترتیب باید منتظر انزوای بیشتر برای حاکمیت آخوندی و
تنگ‌تر شدن حلقه محاصره بین‌المللی بر گرداگرد او بود.
شرایطی که مسیر انزوا و فشار بیشتر جهانی بر رژیم را فراهم
کرده و می‌کند بی‌تردید تغییر تعادل‌قوا در داخل کشور بین مردم و مقاومت مردم ایران
با دیکتاتوری آخوندی است. به‌عبارت دیگر این وضعیت همان‌طور که مهره‌های حکومتی و
از جمله رئیس‌جمهور ارتجاع گفت، محصول افشاگریهای اتمی مقاومت ایران و نیز دست‌آوردهای
قیام مردم ایران و خون شهیدان گلگون‌رخ آزادی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر