در سالگرد قیام آبان ۹۸ درود می‌فرستم به روح شهدای این قیام. من پارسا ذوالفقاری هستم. ۲۴ سالمه و حدودا ۹ساله از ایران خارج شدم.
من در خانواده‌ای بزرگ شدم که هوادار مجاهدین بودند. پدر و مادرم هر دو زندانی سیاسی هوادار سازمان بودند. در کودکی فقط فشار آن را حس می‌کردم. ولی وقتی بزرگتر شدم فهمیدم که همه این آزار و اذیتها برای اینست که رژیم می‌داند مجاهدین تنها هماورد آن هستند و تحت رهبری برادر مسعود برای سرنگونی‌اش و آوردن آزادی به ایران قسم خورده‌اند.
بعنوان یک هوادار سازمان و یک اشرف‌نشان تعهد سنگینی را روی دوشم حس می‌کنم. می‌خواهم هم به خواهر مریم و هم به همه مجاهدین و کانونهای شورشی تعهد بدهم که تا زمانی که سرنگونی محقق شود صدای رسایی برای شما باشم.
حاضر حاضر حاضر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر