مادر بزرگوار مجاهد فاطمه کریمی (مادر فرزانهسا) پس از پنجاه سال مقاومت و صبر و استقامت در برابر دو دیکتاتوری شاه و شیخ، روز یکشنبه ۲۳آذر۹۹در بیمارستان در شهر کلن آلمان بر اثر سکته مغزی و پس از سه روز که در حالت کما بود، بهدیار رفیق اعلی پرکشید و به فرزندان شهیدش بهویژه مجاهدان شهید مجید فرزانهسا، مهشید فرزانهسا و علیرضا فرزانهسا پیوست.
این مادر بزرگوار از زمان شروع مبارزات مجاهدان پیشتاز علیه دیکتاتوری سلطنتی و پس از آن، در تمام دوران سیاه حاکمیت ولایت فقیه، طی پنجاه سال یار و یاور و رهرو پاکباز راه مجاهدین بود.
او که در بهمن ۱۳۰۸ در خانوادهای مذهبی و سیاسی در تهران بدنیا آمد، از معلمان دلسوز و زحمتکش تهران بود و به همراه همسرش بعد از کودتای ننگین ۲۸مرداد در حمایت از پیشوای نهضت ملی ایران، در فعالیتهای اجتماعی شرکت داشت. او در تظاهرات دوران انقلاب ضدسلطنتی حضوری فعال داشت. از جمله در تظاهرات ۱۷شهریور۵۷ در میدان ژاله که توسط حکومت نظامی شاه به خاک و خون کشیده شد حضور داشت. وقتی فرزند مجاهدش مجید در سال۱۳۵۶ توسط ساواک شاه دستگیر شد، مادر به جمع خانوادهها و مادران زندانیان سیاسی پیوست و همراه با آنها به فعالیتهای افشاگرانه و دیدار با زندانیان سیاسی در زمان شاه پرداخت . در خاطراتش میگفت: «در آنجا موفق شدم برای اولین بار مسعود رجوی را پشت میلههای زندان ببینم». .
مادر در مصاحبه با نشریه مجاهد گفته است: «من هر وقت مجید را ملاقات میکردم، او از همان فرصت کوتاه استفاده میکرد تا از ضرورت مبارزه با من صحبت کند. از همان ایام بود که قدم در راه مبارزه گذاشتم و بودن در کنار بچهها روی روحیهٔ من هم اثر گذاشته بود. احساس میکردم در بستری غنی و پویا قرار گرفتهام، یک روز در موقع ملاقات جوان دیگری هم مشغول صحبت با ملاقاتکنندهاش بود. پسرم مجید گفت او مسعود رجوی است برو با او آشنا شو. من او را نمیشناختم، ابتدا خجالت میکشیدم، اما بر اثر اصرار مجید جلو رفتم و سلام و احوالپرسی کردم و گفتم که مادر مجید هستم. چنان گرم احوالپرسی کرد که انگار سالهاست با من آشناست. در خلال همین برخوردها و در همین ملاقاتها بود که خودم و فرزندانم مجاهدین را بیشتر شناختیم و دل و جانمان با مجاهدین پیوند خورد» .
در تظاهرات انقلاب ضدسلطنتی و در جریان مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی مادر فرزانه سا در تحصن مادران و پشتیبانان زندانیان در کانون وکلا فعال بود و بسیاری از اطلاعیههای متحصنان را مادر میخواند. روز ۳۰دی۱۳۵۷ در لحظات آزادی آخرین زندانیان سیاسی مادر در مقابل زندان قصر بود.
پس از سرنگونی نظام منفور سلطنتی مادر فرزانه سا به فعالیت در کنار سازمان مجاهدین پرداخت و در فاز سیاسی همراه با مجاهدین شهید معصومه شادمانی و بتول اکبری در بخش کارگری سازمان فعالیت کرد.
در جریان اولین انتخابات ریاستجمهوری پس از انقلاب و کاندیدا توری برادر مجاهد مسعود رجوی، مادر بسیار فعال بود و از جمله به شهرهای آبادان و اهواز رفت و به ایراد سخنرانی در حمایت از کاندیدای نسل انقلاب پرداخت. او سپس به انجمن مادران مسلمان پیوست و در فعالیتهای مختلف با شور و شوق زایدالوصفی شرکت میکرد. در نشستها و برنامههایی که در خانه مادر رضاییهای شهید تشکیل میشد حضور مییافت و جزو اولین مادرانی بود که انجام مسئولیتهایی که به او محول میشد و حتی فراتر از آنرا بهعهده میگرفت. در اردوهای دانش آموزی مادر فرزانه سا همراه خواهر مریم بود و دلسوزانه به فرزندان دانش آموزش کمک میکرد.
مادر فرزانهسا در میتینگها و تظاهرات در دوران مبارزه سیاسی و افشاگرانه علیه ارتجاع شرکت داشت. در تظاهرات بزرگ ۲۰۰هزار نفری مادران در تهران در سال۱۳۶۰ بسیار فعال بود.
مادر در قیام تاریخی سی خرداد۶۰ نیز با شور هر چه تمامتر شرکت داشت و در جریان تظاهرات دستگیر شد ولی توانست از دست کمیتهچیها با محمل اینکه مسافر است بگریزد.
داغ و فراق و زندان و شکنجه فرزندان در حاکمیت دو دیکتاتوری، بهویژه شهادت سه فرزند قهرمانش مهشید فرزانهسا از شهیدان حماسه عاشورای مجاهدین در ۱۹بهمن۶۰، مجید فرزانهسا که در خرداد ۶۱ در تهران به دست دژخیمان خمینی بهشهادت رسید و علیرضا فرزانهسا که از قهرمانان شهید عملیات کبیر فروغ جاویدان بود، و همچنین شهادت شماری دیگر از بستگان نزدیک مادر، بر عزم و ایمانش بسا افزود و او را بیشازپیش حامی و مشوق و مدافع نبرد در راه آرمانهای مجاهدین کرد. مادر که روز ۱۹بهمن ۱۳۶۰ از طریق بیسیم در پایگاهی که حضور داشت از حمله به پایگاه سردار خیابانی و اشرف شهیدان و از شهادت فرزندش مطلع شد، با روحیهیی جنگنده گفت این شهادتها و از جمله مهشید تنها بر عزم انقلابی ما برای نبرد تا آخرین نفس اضافه میکند.
زنده یاد محمود فرزانهسا پدر شهیدان و همسر مادر نیز که از دوران انقلاب ضدسلطنتی هوادار و پشتیبان مجاهدین بود، سرانجام در منتهای فشارهای رژیم خمینی بر این خانواده، سکته کرد و جانباخت.
مادر در این مورد گفته است: «چاپخانهٔ مجاهد در خانهٔ ما بود و این باعث افتخار ما بود. من همیشه میگفتم خون ما که از خون بچههای چاپخانه رنگینتر نیست، همسرم را بههمین خاطر در آبان۶۰ دستگیر کردند. او بعد از شکنجههای جسمی و روحی زیاد، بعد از شهادت مهشید و محمد و دستگیری فرزند ۷ماههٔ آنها در ۱۹بهمن۶۰، و شهادت مجید و فشارهای زندان انفارکتوس کرد».
مادر فرزانهسا، با روی گشاده از همهٔ این درد و داغها با تکیه بر عشق و ایمان سترگش به آرمان مجاهدین در راه آزادی میهن استقبال میکرد و میگفت: «بسیار راضی به رضای خدا و شاکرم که مرا در این دوران سخت و تنهایی و دور از عزیزانم و شهدایم حفظ کرد، روز بروز به خدا نزدیکتر شدهام. نمیدانم خدا را چگونه شکرگذار باشم بهخاطر مریم عزیزم و مسعود که ما را به این مسیر راهنمایی کردند».
مادر فرزانهسا در سالیانی که در خارج و در تبعید بود هیچگاه از مشکلات غربت ننالید، چرا که همواره در جنگ بود و همیشه سرشار و سر حال و با ایمانی وصف ناشدنی به راه پر فرو غ مجاهدین و تمامی فرزندان مجاهدش افتخار کرد. مادر در این سالیان بهرغم سن بالا و بیماریهایی که داشت در اغلب مراسم و تظاهرات شرکت یا سخنرانی میکرد و در آخرین تماسش با مادر رضاییهای شهید گفته بود برای بعضی کارهایم کمی ناتوان شدهام ولی با خودم گفتم «میتوان و باید»ِ خواهر مریم که فقط یک شعار نیست! پس من هم میتوانم!
پیام تسلیت خانم مریم رجوی
یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِی إِلَی رَبِّکِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً
درگذشت مادر بزرگوار مجاهد فاطمه کریمی (مادر فرزانهسا) را به خانوادههای شهیدان و به فرزندان و بستگان او در ایران و دیگر نقاط جهان بهویژه فرزند مجاهدش حسین فرزانهسا در اشرف۳ و به خانواده بزرگ مقاومت و اشرفنشانها در آلمان تسلیت میگویم.
به روح پرفتوحش درود که زندگیاش را با آزادی مردم ایران گره زد و هرگز در مقابل آخوندهای حاکم تسلیم نشد. مادر فرزانهسا سرمشق و نمونه دیگری از استقامت مادران مجاهد در نبرد علیه دیکتاتوری شاه و شیخ بود.
از زندانی شدن و شکنجه فرزندش در زندانهای ساواک و فعالیتهایش همراه با دیگران مادران علیه رژیم شاه و خمینی. بهراستی که ایمان، سرشاری و استواریاش در مبارزه علیه آخوندهای حاکم ستودنی بود.
یاد فرزندان مجاهد او را گرامی میداریم:
-مجید فرزانهسا که خرداد ۱۳۶۱ بهشهادت رسید.
-مجاهدان والا مقام مهشید فرزانهسا از شهیدان عاشورای مجاهدین در ۱۹بهمن۱۳۶۰ و همسر مجاهدش فرمانده محمد مقدم که مسئول حفاظت سردار آزادی موسی خیابانی بود و در کنار او جان باخت.
-و علیرضا فرزانهسا که با بیباکی و شهامت در عملیات فروغ جاویدان جنگید و به پیمانش با خدا و خلق وفا کرد.
مادر فرزانهسا و دیگر مادران شهیدان با همهٔ رنجی که تحت حاکمیت این رژیم کشیدند، پیوسته در صف مقدم مبارزه علیه رژیم حاکم بودند. آنها شایستگی و شجاعت زن ایرانی را اثبات کردهاند و بهمثابه مظاهر عزت و پایداری، نزد هموطنان ما در سراسر ایران پیوسته مورد احترام و تکریماند. زنانی مثل او محنتهای بزرگ و بس طولانی را تحمل کردند تا ایران و مردم ایران در آزادی و رهایی باشند.
ما در سوگ او داغداریم، اما در عین حال بهخاطر مقاومت چنین زن بزرگمنشی سربلندیم.
گرامیداشت یاد و نام این مادران مبارز، در عینحال تجلیل و قدردانی از نسلی از مادران و زنان آزاده و مقاوم است که تکیهگاه زنان پیشتاز و مجاهد و مبارز در نبرد برای آزادی و برابری بوده و هستند. به روح پرفتوحش درود میفرستم و برایش علو درجات در کنار فرزندان شهیدش مسئلت میکنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر