مقاله - قتل‌عام تابستان ۱۳۶۷؛ انکار هویت انسانی دادخواهیِ قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، کوبش بی‌امانی‌ست بر دروازه‌ٔ زمان تا برانگیختن سراسر ایران. سی‌وپنج سال است این کوبش یک آن متوقف نشده است. وارثان خمینی هر چه در توان داشتند، بر دیوار کشیدن میان طنین این کوبش و جامعهٔ ایران گذاشتند ولی این پنجره به پنجره‌ٔ شهرهای ایران بود که فرکانس‌های این کوبش از آن گذشت و اکنون خاورانهای ایران، کیفرخواست‌های مستند قیام‌ها علیه حاکمیت قتل‌عام شده‌اند. در قتل‌عام تابستان ۱۳۶۷ اما اصل موضوع، مخیر نمودن ناگزیر در قبول باور و آرمان یا نفی آن‌هاست. از این رو «انکار هویت»، هدف این قتل‌عام بوده است. از طرفی پیام زندانیان قتل‌عام شده به مردم ایران، پای‌فشاریِ همگانی بر هویت انسانی‌شان برای نفی تمامیت مرتکبان «انکار هویت» در هیأت نظام ولایت فقیه است. این است جوهر و پیام هزاران زندانی سیاسیِ قتل‌عام شده در تابستان ۱۳۶۷.