مفهومی از یلدا، افشاندن نور و گرما در آغاز زمستان است تا
سرما نتواند بر دوستی‌ها و محبتها و نزدیکی‌ها پیروز شود.
تعبیر دیگری هم هست که یلدا را بلندترین و طولانی‌ترین نبرد
اهورا و اهرمن می‌داند. در این تلقی، اهرمن با گرز انجماد و اهورا با مشعل نور و
گرما، به مصاف یکدیگر می‌روند.
تلقی دیگر از یلدا که همه‌ٔ برداشت‌های گفته شده را
دربرمی‌گیرد، این است که شبی از طبیعت را جدای از شب اجتماعی مردم نمی‌داند. این
شب با این ۲معنا، وارد ادبیات و هنر می‌شود؛ ادبیات و هنری که عرصه‌ٔ عواطف، اندیشه و تخیل
است. از منظر این باور، می‌توان از قله‌ٔ شب یـلـدا، رویش نخستین بنفشه‌ها
را در دشت‌های بهاری تماشا کرد.
پیداست که معنای انواع این
تعبیرها و تأویل‌ها از شب یلدا، با مفهوم «انسان و زندگی» و «افسانه‌ها و اسطوره‌ها»
پیوند دارد.
این افسانه‌ها گاه در ترانه‌ها، گاه در حلقه‌زدن بر گرد
مادربزرگ‌ها و قصه‌گویی‌هایشان و گاه در جشن‌ها و سورهای شبانه، با چیدن میوه‌های
رنگین بر میزها و طاقچه‌ها و مجمرها و کرسی‌ها، پر و بال می‌گیرند...
#رویداد_تاریخی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر