اگر از یک دهه
پیش مماشات نبود و قطعنامهها متوقف نمیشد، هیچ نیازی به جنگ هم نبود. ثابت شد که
رژیم آخوندها از پروژه اتمی دست بردار نیست و اروپا در دقیقه۹۰ چارهیی جز ”ماشه“
ندارد.
آیا غیر از این
است که اگر ۲۳سال پیش مقاومت ایران پروژه و سایتهای مخفی اتمی رژیم را فاش نمیکرد،
آخوندها مدتها بود که به بمب اتمی مسلح شده بودند و دنیا را مثل برخی کشورهای دیگر
در برابر عمل انجام شده قرار میدادند؟ آیا ۱۳۳رشته افشاگری که مقاومت ایران در این
باره انجام داده، بالاترین خدمت به صلح و امنیت در خاورمیانه و جهان نبود؟ خدمتی
بدون چشمداشت و بدون حتی یک کلمه تشکر در پاسخ.
آیا ملل متحد
و اعضای آن در خوابی بودند که اینهمه سال به درازا کشید؟!
آیا اگر گوش
شنوایی بود کار به جنگ میکشید؟ هرگز.
ما از سال
۱۹۹۰ بارها و بارها اعلام کردیم که رژیم آخوندها، سلاح اتمی را تنها تضمین استراتژیکی
بقای خود میداند. جنگ اصلی او با مردم ایران است. تغییر و سرنگونی هم توسط مردم ایران
انجام میشود.
خامنهای در
اولین سخنانش بعد از شروع جنگ ۱۲روزه از «هستههای خفته» مجاهدین و نقشه مسیر آنها
برای قیام ابراز نگرانی کرد.
بله، این
کابوس شب و روز اوست. اما هسته خفتهیی در کار نیست. کانونهای شورشی و جوانان
شورشگر، بیدارترین و هوشیارترین فرزندان رزمنده ایرانند. آنها امیدهای زنده،
مجسم و پرشور یک خلق برای آزادیاند. همانها که بهقول مسعود رجوی، گام باقیمانده
تا قیام را شتابان و با چنگ و ناخن و دندان درمینوردند.
برای آینده ایران
حرف ما و پیام ما ساده است: حاکمیت جمهور. همین دو کلمه! یعنی جمهور مردم.
نه شیخ میخواهیم
و نه شاه. روزگار هر نوع دیکتاتوری، چه دینی و چه سلطنتی بهسر رسیده است.
به گذشته برنمیگردیم
و بر دیکتاتوری دینی حال حاضر هم برشوریدهایم.
در برابر مقر
ملل متحد بگذارید دنیا بشنود:
از آن ماست
فردا
از آن ماست پیروزی
سلام بر ایران
سلام بر آزادی
درود بر همه
شما
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر