وبسایت «کانون مدافعان حقوق بشر» خبر
داده است که با گذشت یک هفته از اعلام نظر پزشکان مبنی بر لزوم دسترسی نرگس محمدی به
پزشک متخصص، قوه قضاییه از اعزام این زندانی سیاسی به بیمارستان جلوگیری میکند.
بنا به گزارش این وبسایت، نرگس محمدی در ساعتهای
پایانی روز شنبه، دهم مرداد ماه ۱۳۹۴ پس از آنکه به مدت ۸ ساعت دچار فلج عضلانی شده
بود، به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شد و تحت مراقبتهای پزشکی قرار گرفت.
اما پزشکان بیمارستان طالقانی پس از
انجام معاینههای اولیه اعلام کردند که خانم محمدی باید تحت نظر پزشک متخصص قرار بگیرد.
با این حال مقامات قوه قضاییه روز یکشنبه ۱۱ مرداد ماه و ۲ ساعت قبل از انجام ملاقات
هفتگی، او را مجددا به زندان اوین منتقل کردند.
نرگس محمدی، فعال مدنی و نائب رییس کانون
مدافعان حقوق بشر، مبتلا به بیماریهای آمبولی ریه و فلج عضلانی است.
تقی رحمانی، همسر خانم محمدی در توضیح
وضعیت او به صدای آمریکا گفت «قرار بوده تا نرگس در بیمارستان زیر نظر پزشک متخصص بستری
شود. با این که ظاهرا مشکل قانونی وجود ندارد اما هنوز او را به بیمارستان منتقل نکردهاند.
این برخورد نادرست است و مطابق قوانین قضایی کشور و قوانین سازمان زندانها مسوولیت
جان زندانی متوجه آنهاست.»
این فعال ملی مذهبی همچنین یادآوری کرد
که تعلل در درمان نرگس محمدی باعث شده تا بیماری او مزمن شده و ادامه این روند ممکن
است به معلول شدن او منجر شود.
همسر نرگس محمدی پیشتر نیز به وبسایت
«کمپین بین المللی حقوق بشر» گفته بود «پرونده نرگس در اختیار وزارت اطلاعات و نهادهای
قضایی است و به طور کامل از بیماری او خبر دارند. پزشک قانونی زنجان در سال ۱۳۹۱ نوشته
که اساسا ماندن در زندان، فضای بسته و پر تنش این بیماری برگشتپذیر را تشدید میکند.
مریضی نرگس، بیماریای نیست که به طور کامل مداوا شود بلکه بیمار باید از عوامل و شرایط
تشدید این بیماری دور باشد. اگر او تحت مداوا و نظر پزشک متخصص قرار نگیرد این بیماری
پیشرفت خواهد کرد و به مرحله خطرناکی میرسد.»
نرگس محمدی در سالهای اخیر بارها بازداشت
شده و در سال ۱۳۹۰ از سوی دادگاه انقلاب به ۱۱ سال زندان محکوم شد. این حکم یک سال
بعد به ۶ سال زندان کاهش پیدا کرد. اما در سال ۹۲ با وخامت حال خانم محمدی در زندان،
منجر به تعیین وثیقه و آزادی موقت از زندان شد. این فعال حقوق مدنی از اردیبهشت ماه
امسال بار دیگر بازداشت شد و تاکنون در زندان به سر میبرد. (صداي آمريكا23مرداد94)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر