تا توی جامعه ازشون صحبت بشه؟
اگر در ایران که دیکتاتوری حاکمه، اینقدر
آزادی هست که هم حکومت رو آزادانه نقد کنی
هم از فلان به اصطلاح مخالف حکومت حمایت
کنی. دیگه چه مشکلی هست؟
پس هدف حکومت از این کار چیه؟
رژیم با باز گذاشتن راه برای این مدل
مخالفا، میخواد دشمن اصلیش رو بهتر سانسور و سرکوب کنه.
یعنی با جا انداختن یه عده «مخالف بیخطر»،
مردم رو سرگرم دعواهای ساختگی میکنه،
تا اپوزیسیون واقعی یا نیروهای برانداز
اصلاً مجال دیده شدن پیدا نکنن.
اینطوری به جامعه این ایده رو القا میکنه
که «خب حداقل یکی هست که حرف ما رو میزنه»،
و همین باعث میشه بخشی از خشم و اعتراض
تخلیه بشه، بیآنکه خطری برای رژیم داشته باشه.
در واقع با این کار، هم مخالف واقعی
رو حذف میکنه، هم یه تصویر کنترلشده از "آزادی" نشون میده.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر