حسن باقرپور؛ جوانی از بابلسر که زندگی‌اش را درخفا و بی‌ادعا وقف انسانیت کرد. از کودکی نان‌خور زحمت بود، اما نان‌قسمت‌کن دل‌های نیازمند.

 

در محله‌های فقیر تهران، خودش با کفش کهنه می‌گشت تا کودکان بی‌بضاعت، کفش و دفتر نو داشته باشند.

در روزهای پرآشوب انقلاب مردمی و ضدسلطنتی ۵۷ کنار مردم ایستاد و بعدها نیز بر باورهایش پایدار ماند.

سرانجام صبح ۲۱ خرداد ۱۳۶۱، هنگام برخاستن برای نماز، خانه‌اش که در محاصره پاس.داران کمیته و س‌.پاه بود در اثر اصابت گ.لوله به شهادت رسید.

حسن از کسانی بود که زندگی را برای خود نمی‌خواستند؛

چراغ‌هایی خاموش‌نشدنی که نام‌شان نه از قدرت، که از انسانیت زنده می‌ماند.

یادش روشن

هشتگ‌ها

#حسن_باقرپور #دهه_شصت #شهید #خاوران #بابلسر #جوادیه

#تاریخ_معاصر #ایران