تناقض اختناق:
در کشوری که نوشتن «مرگ بر دیکتاتور» روی دیوار اعدام میآورد، چگونه یک سپاهی با یونیفرم
رسمی، پرچم شیر و خورشید.نام فرماندهاش را فریاد میزند و آزاد میماند؟ توجه کنید
که این کار برای یک نظامی ده برابر خطرناکتر از یک فرد عادی است و میتواند با
اتهام خیانت و دادگاه صحرایی به اعدام شتابان منجر شود.
اما نه!
این همان تاکتیک
«علفخر» است که در اسناد لو رفتهی وزارت اطلاعات (مثل سند محرمانه ۱۴۰۰ دربارهی
«کنترل اپوزیسیون مجاز») صراحتاً آمده.
تاکتیک «علفخر»
چیست؟
این تاکتیک یکی
از قدیمیترین و مؤثرترین روشهای عملیات روانی و اطلاعاتی نهادهای امنیتی است.
نامش از داستان شکارچی میآید که علف خوشبو را زیر تله میگذارد تا خر (هدف) را فریب
دهد و به دام بیندازد.
به عبارتی:
علفخر یعنی
انجام عملیاتی جعلی توسط خود نهاد امنیتی، اما به نام دشمن یا اپوزیسیون، تا:مردم
را فریب دهد و به سمت یک گزینهی «مجاز و بیخطر» هدایت کند.
هواداران واقعی
را شناسایی کند (هر که واکنش نشان دهد، ثبت میشود).
اعتبار جنبش اصلی
را تخریب کند (با کارهای احمقانه، کل حرکت را مسخره جلوه دهد).
تاریخچهی فریب:
رژیم در ۱۴۰۱ با
ساخت ویدیوهای دیپفیک «فرار از زندان اوین» و در ۱۴۰۲ با نامههای جعلی «بیعت
سرهنگها» دقیقاً همین الگو را تکرار کرد
هدف: شناسایی،
انحراف و سپس سرکوب.
همچنین زمانبندی
مشکوک انتشار این ویدئوها بسیاری چیزها را آشکار میکند. درست در آستانه سالگرد آبان ۹۸
به این ترتیب
وزارت اطلاعات با این ترفندها میخواهد خشم آتشین مردم را به سمت «سلطنت بیخطر»
منحرف کنند،
به این ترتیب
قالب کردن این ویدئوها تحت عنوان ریزش سپاه، دروغی است که هیچکس را نمیفریبد. این
ویدیوها نه ریزش، که عملیات روانی برای تبدیل قیام خونین آبان به تفرقه و فحاشیهای
مرسوم سلطنت است. هوشیار باشید؛ آتش واقعی در خیابان است، نه در تریبونهای جعلی
رژیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر