۱۳۹۸ مرداد ۹, چهارشنبه

علی رازینی: اعدام فوری مجاهدین در محل، “ثمره” فرمان خمینی

روز هفتم مردادماه ۹۸  علی رازینی در مصاحبهی با سایت جماران که روزنامه  حکومتی شرق با تیتر «ناگفته های رازینی از محاکمه منافقین در عملیات مرصاد» آن را منتشر کرده، پرده از قسمتی مختصر از  جنایات صورت گرفته در سال ۶۷ برداشته است.
علی رازینی در سال ۶۷ «رئیس دادگاه ویژه تخلفات جنگ» بود. وی در ۲ مرداد ۱۳۶۷ (یعنی یک روز پیش از شروع عملیات فروغ جاویدان و ۵ روز پس از پذیرش آتش بس توسط خمینی) پس از اینکه گزارشاتی از  جنگ با عراق گزارشاتی مبنی بر گسترش فرار سربازان از جبهه نزد خمینی برده و شکایت کرده بودند؛ حکمی از خمینی دریافت کرد که بر اساس آن به منطقه جنگی رفته دادگاه ویژه تشکیل داده و هر کسی که از جبهه فرار میکند در همان صحنه محاکمه صحرایی کرده و اعدام کند.
او در این مصاحبه به این حکم از جانب خمینی خطاب به خودش که در آن زمان رئیس سازمان قضائی نیرو‌های مسلح رژیم بوده، اشاره میکند:
«بسم‌الله الرحمن الرحیم، جناب حجت‌الاسلام آقای علی رازینی، رئیس سازمان قضائی نیرو‌های مسلح جنابعالی موظف می‌باشید: ۱-دادگاه ویژه تخلفات جنگ را در کلیه مناطق جنگی تشکیل و طبق موازین شرع بدون رعایت هیچ یک از مقررات دست‌وپاگیر به جرائم متخلفان رسیدگی نمایید. ۲-هر عملی که به تشخیص دادگاه موجب شکست جبهه اسلام و یا موجب خسارت جانی بوده و یا می‌باشد مجازات آن اعدام است. والسلام».
علی رازینی در این مصاحبه به اعدام‌های صحرایی اهالی کرمانشاه، کرند و اسلام‌آباد که به رزمندگان مجاهدین در جریان عملیات فروغ جاویدان کمک رسانی کرده بودند اعتراف می کند و میگوید:
«…یک عده از رزمندگان گفتند روحیه بچه‌ها خراب است، شهید داده‌ایم، این‌ها را به کرمانشاه منتقل نکنید. همین‌جا حکم را اجرا کنید. در شهر جنگ‌زده که تا دیروز در اشغال منافقین بوده و همه شهر از ترس منافقین تخلیه شده، کجا اعدام کنیم؟ یک ساختمان نیمه‌کاره بر سر یک سه‌راهی بود. طبقه اول آن ساخته شده بود و اسکلت طبقه دوم را زده بودند، ولی طاق نزده بودند. گفتم آنجا اجرا می‌کنیم. زمانی حوالی ساعت چهار یا پنج بعدازظهر بود که ما موافقت کردیم حکم این سه نفر را در شهر اسلام‌آباد اجرا کنند و حکم آن‌ها به صورت حلق‌آویز اجرا شد. »
ا‌و در پاسخ به سوال خبرنگار مبنی بر اینکه «تشریفات دادرسی آن‌ها چطور بود و چقدر طول کشید؟» اذعان میکند «آنها، چون با دادگاه‌های زمان جنگ بود، تشریفات نداشت. در همان شهر‌هایی که دستگیر شدند محاکمه شدند.»

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر