نگرانی خمینی از انقلاب مردم ایران علیه شاه – چرا میگوئیم انقلاب۵۷ توسط آخوندها دزدیده شد؟ (قسمت نهم)
نگرانی خمینی از انقلاب مردم ایرانخمینی، دزد بزرگ انقلاب ضدسلطنتی، درسال۴۲ باصدای بلند میگفت:
«بهخدای تعالی از انقلاب سیاه و انقلاب از پائین نگران هستم!»
اما پس از هموارشدن مسیر، دراثر جانفشانی مجاهدین و دیگر انقلابیون میهن، یکشبه انقلابی شد و خودرا «رهبر انقلاب» نامید.
خمینی
خونآشام بهگواهی متون کتابها، سخنرانیها و مکتوبات بازماندهاش، نه
تنها هیچگاه با کلمه «انقلاب» یا دگرگونی اجتماعی همدلی نداشتهاست، بلکه
از موضع یک آخوند مرتجع و عقبمانده، کینهای آشتی ناپذیر و عمیق با
«انقلاب» و هرگونه ترقی و تعالی اجتماعی هم داشت.
او در آستانهٌ نوروز سال۴۲ در اطلاعیهای باعنوان «روحانیت امسال عید ندارد» نوشته است:
«من بهدستگاه جابره اعلام خطر میکنم. من بهخدای تعالی از انقلاب سیاه و
انقلاب از پایین نگران هستم. دستگاهها [منظورش ارگانهای رژیم شاه است] با
سوءتدبیر و با سوءنیت گویی مقدمات آن را فراهم میکنند». («صحیفه نور» ج۱، ص۲۷)
اما همین دجال مرتجع پساز اینکه جاده «انقلاب» به یمن جانفشانی مجاهدین و
دیگرانقلابیون میهن در میادین اعدام و روی تختهای شکنجه سیاهچالها،
گشودهشد و مردم را به قیام و خیزش برانگیخت، ناگهان با فرصتطلبی تمام،
رنگ عوض کرد و یکشبه، نه تنها «انقلابی» که «رهبر انقلاب» هم شد، امری که
در سوابقش، چیزی جز دشمنی با آن، درچنته نداشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر